o

 

 

Witamy serdecznie 

w NOWYM ROKU SZKOLNYM 2023/24

 

                        Biedroneczki     

 

 

 

 

 

                                                   

UWAGA RODZICE DZIECI 6-LETNICH !!!

USPRAWIEDLIWIENIE NIEOBECNOŚCI DZIECKA W PRZEDSZKOLU

Ze względu na obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego, nieobecności dzieci 6-letnich w przedszkolu muszą być usprawiedliwiane przez rodziców na odpowiednich drukach.

Poniżej podajemy wzór dokumentu do wydruku

USPRAWIEDLIWIENIE-_6_latek.docx

Kodeks przedszkolaka – nasze zasady

• oczy – patrzą uważnie,
• uszy – słuchają uważnie,
• usta – mówią ciuchutko,
• ręce – pomagają,
• nogi – chodzą powoli i  ostrożnie
• Rozwinięcie:

Oczy – patrzą uważnie:

• skupiamy na osobie, która mówi;
• pozwalamy innym patrzeć bez przeszkód, czy to na widowni podczas spektaklu, czy też w trakcie zajęć.

Uszy – słuchają uważnie:

• skupiamy się na osobie, która mówi;
• staramy się zapamiętywać ważne informacje;
• pozwalamy innym słuchać bez utrudnień.

Usta – mówią cichutko:

• w czasie zabawy swobodnej mówimy półgłosem;
• w czasie wyznaczonym przez nauczyciela pracujemy w ciszy;
• stosujemy zwroty grzecznościowe;
• gdy czegoś potrzebujemy od pani/innej osoby, podchodzimy do niej.

Ręce – są pomocne:

• dbamy o porządek w naszej sali;
• jako dyżurni, pomagamy przy posiłku;
• pomagamy kolegom/pani, gdy tego potrzebują i proszą;
• sygnalizujemy, gdy chcemy coś powiedzieć w czasie zajęć. (ręka w górę)

Nogi – chodzą powoli:

• dbamy o bezpieczeństwo własne i kolegów;
• biegamy w wyznaczonych miejscach i określonym czasie.

 

źródło: Kodeks przedszkolaka - do pobrania i egzekwowania - Pani Monia

 

Godziny dostępności nauczyciela 

  Współpraca nauczycieli i rodziców jest koniecznym warunkiem powodzenia pracy dydaktyczno - wychowawczej. Przekroczenie przez dziecko progu przedszkola powinno rozpoczynać wspólny cel pracy pedagogicznej i rodziny. Wzajemne starania, uzupełnianie się, zaangażowanie w życie przedszkola stanowią z wychowawczego punktu widzenia niezbędną formę współdziałania dla ukształtowania mądrego, wrażliwego człowieka i jego harmonijnego rozwoju. 

 

 Godziny dostępności nauczyciela dla wszystkich rodziców, którzy chcą dowiedzieć się więcej
o postępach, osiągnięciach czy trudnościach swojego dziecka.

 Podczas godzin dostępności rodzice mogą porozmawiać z nauczycielem na temat rozwoju dziecka, jego zachowania w grupie rówieśników, mocnych i słabych stron, tego co cieszy lub niepokoi.

Zachęcamy rodziców do korzystania z tej formy współpracy, po wcześniejszym zgłoszeniu się w celu ustalenia kolejności spotkania. 

w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca P. Dorota R. 16:00-17:00

II,III,IV poniedziałek miesiąca 10:30-11:30

w każdy pierwszy  wtorek miesiące P. Ewa K. 16:00-17:00

 II,III,IV  wtorek miesiąca 10:30-11:30

   

Programy i innowacje realizowane w grupie:

 ,,Wspomaganie dzieci w wieku przedszkolnym w kształtowaniu gotowości do nauki czytania i pisania- Zaczarowany świat literek.”-  E. Kupietz, D. Rosa, 

„Profilaktyka logopedyczna j w przedszkolu” - D. Rosa, E. Kupietz,  

Wspieranie edukacji matematycznej oraz twórczości plastycznej z wykorzystaniem techniki orgiami – promowanie wartości wychowawczych J. Korczaka”, E. Kupietz, D. Rosa, 

"Kształtowanie postaw patriotycznych dzieci w wieku przedszkolnym" - Katowice Serce Górnego Śląska - E. Kupietz, D. Rosa,  

,,Jestem bezpiecznym przedszkolakiem” - E. Kupietz, D. Rosa,  

"W Krainie EMOCJI"

      Ogłoszenia dla rodziców

Zaproszenie do głośnego czytania dzieciom w domu...

„GŁOŚNE CZYTANIE- TO KLUCZ DO MĄDROŚCI” SERDECZNIE ZAPRASZAMY RODZICÓW, DZIADKÓW, STARSZE RODZEŃSTWO NASZYCH PRZEDSZKOLAKÓW ORAZ INNE CHĘTNE OSOBY DO GŁOŚNEGO CZYTANIA DZIECIOM W DOMU.

Czytaj dziecku 20 minut dziennie. Codziennie!
Codzienne czytanie dziecku dla przyjemności jest najskuteczniejszą metodą jego wychowania na człowieka samodzielnie myślącego, posiadającego wiedzę i umiejętność jej poszerzania, kulturalnego, etycznego, z wyobraźnią, który umie radzić sobie w życiu przy pomocy rozumu, a nie pięści.

Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:
. buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem
. zapewnia emocjonalny rozwój dziecka
. rozwija język, pamięć i wyobraźnię
. uczy myślenia, poprawia koncentrację
. wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka
. poszerza wiedzą ogólną
. ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole
. uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu
. zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów
. chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury
. kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie

     Podziękowania dla rodziców

 

Serdecznie dziękujemy wszystkim rodzicom, za chusteczki, artykuły papiernicze oraz kartki drugiej szansy. 

Dziękujemy za pomoc w organizacji Dnia Przedszkolaka oraz Dnia Chłopaka. 

Gorące podziękowania dla wszystkich rodziców, którzy są zaangażowani w życie grupy oraz naszego przedszkola. 

Bardzo dziękujemy rodzicom, którzy dostarczyli dla naszej grupy zabawki, puzzle i układanki. 

Serdecznie dziękujemy, za przygotowanie produktów do wykonania zdrowego śniadania. 

Bardzo dziękujemy rodzicom, za przygotowanie strojów na zajęcia z pszczelarzem. 

Dziękujemy mamie Kuby P. Nikoli za upieczenie pysznych świątecznych pierniczków dla grupy. 

Dziękujemy wszystkim rodzicom z grupy "Biedroneczki" za wydrukowanie gazetki przedszkolnej

"Świat Przedszkolaka"- wydanie świąteczne.

 

Pięknie dziękujemy wszystkim rodzicom, za zorganizowanie i przygotowanie smacznego poczęstunku z okazji Dnia Babci i Dziadka, a także za piękne stroje góralskie oraz wszystkie akcesoria. 

 

Serdeczne podziękowania dla P. Aurelii mamy Poli M., za uszycie pięknych chust góralskich. 

 

Serdeczne podziękowania dla mamy Poli G. P. Agnieszki za czuwanie i organizację poczęstunku podczas wszelkich uroczystości. 

 

Pięknie dziękujemy, wszystkim rodzicom, za zaangażowanie się w życie grupy podczas

I semestru. 

Dziękujemy, za wsparcie, dobre słowo i wszytskie rozmowy. 

 

Kącik dla Rodzica 

 

Dlaczego twoje dziecko się nudzi ? 

https://topniusy.eu/dlaczego-twoje-dziecko-nudzi-sie-w-szkole-latwo-sie-denerwuje-i-nie-ma-prawdziwych-przyjaciol-a-dlatego/?fbclid=IwAR1uGzUT4NcuSmDXvdR3jzhLzgL5fq7S2A1VOOBOisvuVs1aTBOYv35URko

Ćwiczenia wspomagające koncentrację

• PRZYKŁADOWE ĆWICZENIA WSPOMAGAJĄCE KONCENTRACJĘ UWAGI:

1. Lampa, nos, podłoga – mówimy podane słowa i pokazujemy je ręką (prosimy aby dziecko pokazywało z nami), potem prowadzący zabawę co innego mówi, co innego pokazuje (prosimy dziecko aby pokazywało tylko to co mówimy);
2. Czytanie opowiadania – dorosły czyta opowiadanie lub bajkę, a dziecko ma za zadanie reagować na sygnały (np. umówione słowo „rycerz”) klaśnięciem;
3. Wystukiwanie rytmu – dziecko ma za zadanie wysłuchać rytmu zademonstrowanego przez osobę dorosłą (np. za pomocą cymbałków, bębenka lub klaśnięciami),
4. Rysunek na plecach - Dziecko siedzi na podłodze. Zamyka oczy. Druga osoba rysuje mu na plecach np. domek, słońce, kwiaty, figury geometryczne ,cyfry, litery, itp. Dziecko ma za zadanie odgadnąć rysunek lub narysować odpowiedź na kartce; itp.. Jeśli dziecko nie potrafi odpowiedzieć na pytanie - czynność powtarzamy.
5. Szczegóły – wyszukiwanie szczegółów na rysunkach lub różnic między ilustracjami;
6. Labirynty;
7. Plan wydarzeń – słuchanie tekstu czytanego głośno przez osobę dorosłą, po czym - opowiadanie treści lub układanie planu wydarzeń;
8. Głuchy telefon;
9. Zabawy wprowadzające sekwencje: * jedziemy na wycieczkę: zabawę zaczynamy mówiąc „jedziemy na wycieczkę i zabieramy...”. Wymyślamy i wymieniamy na zmianę z dzieckiem rzeczy, jakie zabieramy na wycieczkę powtarzając przy tym już te wcześniej wymienione, np. mama: „Jedziemy na wycieczkę i zabieramy plecak” dziecko: „Jedziemy na wycieczkę i zabieramy plecak i namiot” mama: „Jedziemy na wycieczkę i zabieramy plecak, namiot i piłkę” dziecko: „Jedziemy na wycieczkę                    i zabieramy plecak, namiot, piłkę i koc” itd.
10. Porównywanie (znajdź różnice) – należy odnaleźć różnice dzielące dwa obrazki. Można też bawić się               w wyszukiwanie różnic w ciągach cyfr, liter lub słów.
11. Podaj kolejność - za parawanem układamy w rzędzie kilka przedmiotów, odsłaniamy, dziecko przygląda się przedmiotom zapamiętując ich kolejność. Ponownie zasłaniamy parawan, a zadaniem dziecka jest wymienienie przedmiotów w kolejności.
12. Memory - gra polega na łączeniu w pary i zapamiętywaniu, gdzie ukryte są takie same obrazki. Najlepiej by obrazki przedstawiały zwierzęta, pojazdy, zabawki, rzeczy bliskie dziecku.
13. Słuchanie odgłosów otoczenia - Dziecko zamyka oczy. Prosimy, aby skoncentrowało się na dźwiękach dochodzących z otoczenia. Dajemy mu czas na wsłuchanie się. Następnie pytamy, co słyszało, jaki dźwięk przypadł mu do gustu, co go drażniło. Jaki jest najbliższy dźwięk, który słyszysz? Jaki jest najgłośniejszy? Jaki najcichszy?
14. Gry planszowe - wspomagają rozwój intelektualny dziecka, uczą poprzez zabawę. Gry takie jak warcaby czy szachy uczą rozważania różnych opcji rozgrywki, rozwijają umiejętność zapamiętywania poszczególnych sytuacji oraz poprawiają zdolność logicznego myślenia.
15. Skojarzenia – gra w skojarzenia rozwija pamięć, koncentrację, spostrzegawczość dziecka. Polega na dobieraniu w pary obrazków, które do siebie pasują, lub wyszukiwaniu w zbiorze tego obrazka, który nie pasuje do pozostałych.
16. Pytania do ilustracji - pokazujemy dziecku ilustrację i prosimy by przez 30 sekund uważnie jej się przyglądało. Następnie zabieramy rysunek i prosimy  o odpowiedzenie na różne pytania dotyczące tego co znajdowało się na obrazku.
17. Ogólne ćwiczenia na koncentrację, takie jak: rysowanie po śladzie, połącz kropki, odwzorowywanie symboli, wycinanki, kolorowanki itp.

 

RODZICU PAMIĘTAJ!

1. Zapewnij dziecku stały harmonogram dnia – pory posiłków, nauki, odpoczynku, snu.
2. Słuchaj uważnie - pytaj jak minął dzień, co dobrego i złego się dziś wydarzyło. Utrzymuj kontakt wzrokowy z dzieckiem. Reaguj na to, co mówi, aby wiedziało, że go słuchasz. Nie udawaj zainteresowania. Jeśli jesteś zajęty, przerwij rozmowę.
3. Bądź uczestnikiem zabawy - aktywny udział dorosłego sprawia, że dziecko bardziej angażuje się                    w zabawę, bawi się chętniej i dłużej.
4. Organizuj domowe obowiązki - Dziecko może mieć kłopoty z organizowaniem sobie pracy, ale Twój przykład będzie je uczył, jak sobie radzić z chaosem. Używaj kalendarza, karteczek samoprzylepnych, rób listy zakupów przed wyjściem. Pokazuj mu, że tak jest wygodniej.
5. Nie porównuj wyników pracy dziecka z wynikami innych. Zawsze punktem odniesienia powinny być poprzednie osiągnięcia danego dziecka.
6. Pozwól swojemu dziecku odkrywać świat, organizować sobie zabawę.  Nie organizuj każdej chwili życia swojemu dziecku
7. Pozwól dziecku dokończyć zabawę , rysunek , pracę. Jeśli chcesz by                                                                    w przyszłości odrabiało lekcję, doprowadzało sprawy do końca, nie odrywaj je brutalnie od zabawy. Daj czas , by mogło się skoncentrować , osiągnąć zamierzony cel.
8. Uprzedzaj , kiedy chcesz , by skończyło zabawę. Pomożesz dziecku przygotować się do tego momentu .Pokażesz mu ,że to co robi jest dla ciebie cenne i ważne.
9. Podsuwaj dziecku proste zabawki – czym prostsza rzecz tym lepiej. Dziecko używa wyobraźni, szuka zastosowań dla danej rzeczy i w ten sposób naturalnie uczy się koncentracji uwagi. Pokazuj dziecku nowe możliwości wykorzystania zabawek, rozszerzaj zabawę o nowe elementy.
10. Jeśli dziecko nie wie , co robić podsuwaj zabawy, które wymagają przetwarzania otoczenia, działania. Proste materiały wyzwalają twórczość , rozwijają wyobraźnię               a silne kolory, konkretne dźwięki przyciągają uwagę mimowolną.
11. Pokazuj dziecku nowe możliwości wykorzystania zabawek , rozszerzaj zabawę o nowe elementy-przedłużasz wtedy jego uwagę na tej samej czynności.
12. Ogranicz liczbę zabawek w pokoju. Zbyt dużo przedmiotów utrudnia dziecku skupienie się , zapanowanie nad otoczeniem. Dużo zabawek powoduje rozkojarzenie i zmęczenie. Żadna nie jest wstanie skupić uwagi dziecka na dłużej.
13. Ogranicz czas spędzany przed telewizorem – dokonuj selekcji programów - wybieraj te, które dostosowane są do wieku i możliwości dziecka. Podobnie rzecz ma się   z komputerem i grami multimedialnymi, które przywołują uwagę mimowolną dziecka, nie wymagając wysiłku koncentracji uwagi dowolnej. Włączając telewizję wyłączasz dziecko. Jeśli mózg jest bombardowany informacjami , z których nie wyciąga wniosków tępieje. Jeśli decydujesz się na bajkę , gry sprawdzaj czym nasiąka. Porozmawiaj z nim ,zobacz na ile rozumie treść, zachęć do narysowania, ulepienia  z plasteliny, namalowania tego co go najbardziej zainteresowało.
14. Ćwicz skupianie się na pojedynczych bodźcach, np. słuchaniu bajek
15. Pokazuj dziecku większą wartość rzeczy, które samo wymyśli, zrobi nad tymi gotowymi , kupionymi.
16. Chwal dziecko za wymyślenie ciekawej zabawy, samodzielność, dokończenie zadania, słuchanie Twoich poleceń spostrzegawczość, za wszystkie zadania, w których ćwiczyło swoją uwagę.

 

źródło: Ćwiczenia wspomagające koncentrację uwagi | Samorządowe Przedszkole Nr 80 w Krakowie (przedszkole80.krakow.pl)

 

Ważne !!!

Dodała: Dorota R.  źródło: internet 

Poradnik prawidłowego chwytu u dzieci i rodzaje nakładek - Poradniki dla rodziców | Pepito.pl

 

źródło: Poradnik prawidłowego chwytu u dzieci i rodzaje nakładek - Poradniki dla rodziców | Pepito.pl

dodała: Dorota R. 

 

Jak pomóc dziecku radzić sobie z emocjami (napięciem, złością, wstydem,

smutkiem, poczuciem winy)?

 

Drodzy Rodzice ,profesor Zimbardo definiuje emocje jako: „złożony zespół zmian cielesnych i psychicznych, obejmujących pobudzenie fizjologiczne, uczucia, procesy poznawcze i reakcje behawioralne wykonywane w odpowiedzi na sytuację spostrzeganą jako ważna dla danej osoby”. Rozpoznawanie, różnicowanie i nazywanie uczuć u siebie i innych to jedna z ważniejszych kompetencji emocjonalnych, która jest podstawą znacznie bardziej złożonych umiejętności, pozwalających na poznanie siebie, rozumienie związków zachodzących między ludźmi. Jeśli dziecko (a także dorosły) potrafi odczytywać, różnicować i odkrywać przyczyny stanów emocjonalnych na podstawie języka ciała, będzie w stanie, w mniejszym lub większym stopniu: rozpoznawać swoje emocje – określać ich poziom i natężenie; określać, w jakim jest nastroju, rozumieć dlaczego tak się czuje; wyrażać swoje emocje i nad nimi panować; odczytywać, jak czują się osoby w jego otoczeniu i wpływać na ich emocje, i wreszcie nawiązywać głębsze relacje oraz pomagać innym ludziom (Blok i wsp.).

Naukę rozpoznawania emocji u siebie i innych rodzice powinni zacząć od najmłodszych lat dziecka,

początkowo głównie przez dotyk, kontakt wzrokowy, ton głosu, a następnie odpowiednie komunikaty i własny przykład. Na szczęście, umiejętność odczytywania emocji, przekonań i preferencji, określana naukowo jako teoria umysłu, jest zaprogramowana biologicznie i ostatecznie kształtuje się do piątego roku życia, choć są dzieci, które od urodzenia przejawiają deficyty w tym obszarze – dzieci ze spektrum autyzmu.

Trudne emocje zdarzają się w życiu każdego z nas. Często wiele nieprzyjemnych emocji w dziecku

wzbudzają lub pogłębiają rodzice swoimi komunikatami i zachowaniami, np. zawstydzanie go przez ocenę czy krytykę, wzbudzanie poczucia winy przez wymówki albo obrażanie się. Są to zachowania toksyczne, z którymi młodsze dzieci nie umieją sobie poradzić. Innym bardzo szkodliwym dla dziecka zachowaniem jest brak akceptacji dla jego uczuć, np. komunikaty: Znowu beczysz, Ciągle jesteś niezadowolony, Z czego się tak cieszysz?. Dają one dziecku do zrozumienia, że wyrażanie swoich uczuć (emocje pierwotne, takie jak smutek, złość, strach, radość) nie jest mile widziane lub wręcz karane, przez co dziecko zaczyna się ich wstydzić uczucia wtórne), unikać lub wyrażać w innej formie, np. somatycznie. Wielu nieprzyjemnych emocji w ogóle dałoby się uniknąć, gdyby dorośli inaczej podchodzili do siebie i do dzieci. Rodzice bardzo często zakładają, że dzieci celowo zachowują się źle, zapominając, że są jeszcze małe i nie mają takich jak oni umiejętności  regulacji swoich stanów emocjonalnych. Ross W. Greene twierdzi, że: „Każde dziecko zachowuje się dobrze ,jeśli potrafi”. Zamiast więc skupiać się na karaniu dzieci za niepożądane zachowania, warto przeanalizować ich źródło i zastanowić się, jakich ważnych umiejętności brakuje dziecku i jak można wspólnie rozwiązać problem.

Bardzo często nadmiarowe i niepomocne reakcje rodziców wynikają ze zniekształconych przekonań na temat tego, jak powinno zachowywać się dziecko i oni sami, np. Robisz mi na złość, Jesteś egoistą, Jesteś bardzo nieposłusznym dzieckiem, Brak ci szacunku, Dobry rodzic nigdy się nie złości, Moje dziecko powinno mnie zawsze słuchać.

Co może zrobić Rodzic?

Pomóc dziecku zrozumieć swoje emocje (tak, żeby nie czuło się nimi przytłoczone) i ewentualne przyczyny jego zachowania.

Pozwalać dziecku okazywać trudne emocje, wyrażać akceptację dla wszystkich jego uczuć i pomagać mu skierować uczucia „na właściwe tory” – odpowiednio je wyrazić.

Rozwijać cierpliwość i chęć wysłuchania dziecka w czasie zdenerwowania. Rozwijać asertywną komunikację z dzieckiem. Przykład: Kiedy to robisz (opis zachowania dziecka), ja czuję (opis twoich odczuć), ponieważ (uzasadnienie). Chcę żebyś (twoje oczekiwania).

Stan psychiczny dziecka bardzo szybko udziela się rodzicowi. Rodzic, który pozwoli się ponieść

negatywnym emocjom, przegrywa, ponieważ sytuacja zamiast ulec poprawie, będzie się pogarszać i stawać coraz trudniejsza do opanowania.

Złoszczenie się i umiejętność rozładowywania złości bez szkody dla innych jest bezcenną umiejętnością.

Jeśli nie posiądą jej dorośli, to nie nauczą jej swoich dzieci.

Przestać identyfikować złość dziecka z byciem niegrzecznym (choć czasami tak się zdarza).

Zmienić perspektywę patrzenia na swoje dziecko (zmiana sposobu myślenia o zachowaniu dziecka) –

większość jego zachowań nie jest wymierzona przeciwko rodzicom. Starać się traktować je z szacunkiem i godnością, na którą zasługuje, nawet jeśli nie zawsze potrafi zachować się tak, jakby oczekiwali tego rodzice.

Pamiętać, że celem jest pomóc dziecku lepiej rozumieć siebie i swoje otoczenie. Traktować dziecko, jakby było dobrym człowiekiem, nawet jeśli czasami zachowuje się niewłaściwie. Oddzielić jego zachowanie od jego podstawowej wartości jako istoty ludzkiej. To pomoże mu uwierzyć w siebie i stawać się lepszym.

Uczyć dziecko innych, bardziej konstruktywnych sposobów rozładowywania napięcia i radzenia sobie

z nieprzyjemnymi emocjami, np. ciekawym pomysłem może być stworzenie własnej książeczki o dobrych sposobach na złość, smutek, strach. W sytuacji kiedy dziecko przeżywa daną emocję, może zdecydować, który sposób wybiera, co daje mu poczucie wpływu na zmianę swojego samopoczucia.

Nie koncentrować się na dziecku tylko w kryzysowych sytuacjach, a przede wszystkim skupić się

na brakujących umiejętnościach emocjonalno-społecznych i je rozwijać, np. czekanie na swoją kolej, dzielenie się, okazywanie sympatii.

Większość wybuchów złości czy napadów lęku daje się przewidzieć, a to oznacza, że przynajmniej

większości z nich można przeciwdziałać.

Uczyć dziecko odpoczywania i dbania o dobre samopoczucie – zrelaksowany rodzic to zrelaksowane

dziecko.

Słuchanie swoich myśli – rozpoznawanie i podważanie mowy wewnętrznej. To niezwykle cenna umiejętność w opanowywaniu nieprzyjemnych emocji. Kiedy dziecko umie powiedzieć, co myśli, można pokazać mu, jak

sposób myślenia oddziałuje na jego samopoczucie i jak może temu zaradzić, np. zmieniając podejście.

Kiedy dziecko zmaga się ze strachem lub lękiem, należy je stopniowo oswajać z trudnymi dla niego

sytuacjami, także w formie wyobrażeń czy zabawy. Rodzice mogą znaleźć pomocne wskazówki w książce „Nie strach się bać” L. Cohena.

Dr Stuart Shanker oraz Teresa Barker stworzyli skuteczną metodę samoregulacji (w skrócie Self-Reg), która obejmuje wszystkie najważniejsze obszary funkcjonowania dziecka. Self-Reg składa się z pięciu kroków:

1. Rozpoznawanie nadmiernego stresu u dziecka.

2. Rozpoznanie stresorów.

3. Redukcja stresorów.

4. Wsparcie dziecka w budowaniu samoświadomości i wiedzy, gdy potrzebuje zrobić to samo dla siebie.

5. Pomoc dziecku w stworzeniu własnych strategii samoregulacji.

Metoda bazuje na tym, jak dobrze rodzice i inni dorośli z otoczenia dziecka potrafią rozpoznawać i redukować

własne stresory oraz w jakim stopniu umieją utrzymać spokój i uważność podczas interakcji z dzieckiem.

Metodę SOR rodzice mogą zastosować zarówno w odniesieniu do siebie, jak i nauczyć jej dziecko.

Zakłada ona trzy kroki w radzeniu sobie z przytłaczającymi emocjami:

1. S jak stop: kiedy pojawią się trudne emocje, zatrzymaj się na chwilę, powiedz sobie: Stop.

 czujesz, że zbliża się moment kryzysowy (wybuchniesz, rozpłaczesz się, wpadniesz w panikę).

2. O jak obserwacja: kiedy już zatrzymasz się na chwilę, zwróć uwagę na emocje, które się pojawiły.

Co czujesz? Jak zareagowało Twoje ciało? Jakie myśli są w Twojej głowie? Jak reagujesz? Co myślisz o sobie, o otoczeniu, o sytuacji, która wywołała takie odczucia?

3. R jak rozwiązanie: radzenie sobie z trudnymi emocjami i sytuacjami wymaga podjęcia działań i znalezienia konstruktywnych rozwiązań. Pomyśl zatem o tym, co czujesz i zastanów się nad tym, w jaki sposób możesz rozładować emocje. Pamiętaj, że każdy z nas ma swoje własne najlepsze metody na przebicie balona trudnych emocji – spróbuj zatem, za pomocą prób i błędów, znaleźć swoje własne. Kilka uniwersalnych: wysiłek fizyczny (min. 15 minut), spacer – dotlenienie się, relaksacja, rozmowa z osobą, która wysłucha, mówienie językiem emocji (Jest mi przykro, gdy…, zamiast: Jesteś idiotą), transformacja – wywoływanie pozytywnych odczuć (przytulenie zamiast krzyku, uśmiech zamiast wyrażania gniewu – pozytywne zaskakiwanie samego siebie).

Poszukajcie z dzieckiem i zapiszcie/narysujcie najlepsze i najbardziej sprawdzone sposoby.

Bibliografia i polecana literatura:

B. Zimbardo, Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.

G. Kasdepke, Wielka księga uczuć, Nasza Księgarnia, Warszawa 2015.

W. Kołyszko, Smok Lubomił i tajemnice złości, GWP, Gdańsk 2004.

W. Kołyszko, J. Tomaszewska, Strach i pogromca potworów, GWP, Gdańsk 2016.

W. Kołyszko, J. Tomaszewska, Smutek i zaklęte miasto, GWP, Gdańsk 2014.

O. Brenifier, Uczucia, co to takiego?, Wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2012.

S. Shanker, T. Barker, Self-Reg. Jak pomóc dziecku (i sobie) nie dać się stresowi i żyć pełnią możliwości,

Wydawnictwo Mamania. Warszawa 2016.

P. Stamer-Brandt, Nowe gry i zabawy rozładowujące złość, Wydawnicwo Jedność, Kielce 2013.

L.J. Cohen, Nie strach się bać, Wydawnictwo Mamania, Warszawa 2016.

Metoda SOR pochodzi ze strony: https://edytazajac.pl/2016/03/jak-poradzic-sobie-z-negatywnymi-emocjami/

E. McGinnis, A.P. Goldstein, Kształtowanie umiejętności prospołecznych małego dziecka. Profilaktyka agresji

i zaburzeń zachowania w przedszkolu i przygotowaniu do szkoły, Instytut Amity, Warszawa 2003.

B. Blok, Z. Brzeska, M. Marszałek, K. Radtke-Michalewska, Uczę się rozumieć innych. Emocje i gesty,

Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2013.

Terapeuta integracji sensorycznej radzi

Dodała: D. R. 

 

Drodzy rodzice warto zobaczyć z dziećm

„Jak bezpiecznie korzystać z internetu?”

,,Przedszkolak i bezpieczny internet”

Projekt jest zgodny z obowiązującą Podstawą Programową
i kierunkiem polityki oświatowej MEN

autorzy: mgr Z. Zaremba, mgr E. Kupietz, mgr D. Rosa

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Korzystaj z umiarem z internetu

https://www.youtube.com/watch?v=vZA1Ik78sbk&ab_channel=DajemyDzieciomSile

 źródło: Sieciaki.pl – Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Korzystaj z umiarem z internetuhttps://www.youtube.com/watch?v=vZA1Ik78sbk&ab_channel=DajemyDzieciomSile

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Chroń swoją prywatność

https://www.youtube.com/watch?v=1rkVflmsKA&ab_channel=DajemyDzieciomSile

źródło: Sieciaki.pl – Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Chroń swoją prywatnośćhttps://www.youtube.com/watch?v=-1rkVflmsKA&ab_channel=DajemyDzieciomSile

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Szanuj innych w sieci

https://www.youtube.com/watch?v=OSb4xcjeF0s&ab_channel=DajemyDzieciomSile

Zachęcam do zapoznania się z prezentacją "Internet"

Internet_dla_dzieci_-_PPP_1.pptx

źródło: https://www.youtube.com/watch?v=OSb4xcjeF0s&ab_channel=DajemyDzieciomSileSieciaki.pl – Zasady bezpiecznego korzystania z internetu: Szanuj innych w sieci

Problemy_w_relacjach_rowiesniczych.docx

    Dziecko_bezpieczne_w_sieci.docx         

 Stany_i_zaburzenia_lekowe_u_dziecka.docx

Do rodziców i dyrektorów o cyberbezpieczeństwie w szkołach

https://www.portaloswiatowy.pl/komunikaty-men-i-cke/men-do-rodzicow-i-dyrektorow-o-cyberbezpieczenstwie-w-szkolach-13917.html

Strona internetowa Ministerstwa Edukacji Narodowej (www.men.gov.pl).

                       

 

Archiwum:

 Edukacja_zdalna_Biedroneczki.docx

Edukacja_zdalna_w_grupie_Biedroneczki_12.03.2021-19.03.2021.docx

Edukacja_zdalna_Biedroneczki_29.03.2021-09.04.2021.docx

Biedronki_praca_zdalna_12.04.-16.04.2021.docx